Morze i Campo dei Miracoli

     Wtorek był ostatnim pełnym dniem razem z gośćmi. Pojechaliśmy nad morze w ulubione okolice Viareggio i do Krzywej Wieży w Pizie. Oddanie piękna i emocji w tym kontekście, w słowach, jest równie trudne co w przypadku Wenecji albo minionego występu florenckiego baletu... Na pewno pozostaną miłe wspomnienia, światło, kolorowa plaża i biel marmuru, zapachy ziół i wody wśród tłumów schyłku wakacji. Dziś przedpołudniem jedziemy już na lotnisko do Bolonii. Szkoda sie rozstawać.

Padwa i Wenecja.

     Dzień dla drogich gości. Pielgrzymka do św.Antoniego i odwiedziny Serenissima na lagunie. Oba miejsca niezwykłe na swój odrebny sposób. Padwa elegancka, duchowo uroczysta a Wenecja tajemnicza i z urokiem jedynym w swoim rodzaju, magiczna, zapierająca dech kolorami, architekturą, muzyką, zapachem...

Florencja pod znakiem baletu.

     Rewelacyjne zakończenie spaceru po Florencji w Palazzo Strozzi gdzie na dziedzińcu dwójka młodych artystów, on z Sycylii a ona z Hiszpanii, tańczyli balet do muzyki Wagnera. Uczta dla ducha! Ustało zmęczenie upałem a nastał zachwyt a nawet wzruszenie. Oklaski były na stojąco. Tak sobie pomyślałem: no tak to Palazzo Strozzi, jak zwykle klasą dla siebie.

Boccadirio i Florencja

     Wiele radości i wspomnień z dwóch odmiennych rzeczywistości: enklawy zieleni i wyciszenia sanktuarium Boccadirio oraz kaplicy chrzcielnej w samym sercu pulsującej życiem Florencji.

Boccadirio

     Dziś jadę na lotnisko bolońskie. Potem zamierzam przywitać gości małą pielgrzymką do Boccadirio. Sanktuarium jest położone w lesie, w górach tuż obok autostrady słońca. Coś dla ducha i dla oka :)

Exodus.

     Exodus w znaczeniu oczywiście przenośnym ale faktem jest, że powoli zmniejsza się ilość letników w górach. Dziś w związku z tym ostatnia tego sezonu Msza św. w Castello. Upał dotarł także do nas. Zero komarów w porównaniu z Livorno :)

Po powrocie.

     Relaks był krótki ale wystarczył żeby trochę odetchnąć innym powietrzem, pobyć z przyjaciółmi. Taki dobry i miły czas a do tego blisko plaży. Piękne słońce i pies gospodarza.

Tylko morze.

     W taki upał aż się prosi żeby zwiać nad morze, więc jadę :) Do tego będą tam osoby, które przywiozą ze sobą odrobinę atmosfery rodzinnego Szczecina, a Livorno też zapachem wody i widokiem portowych dzwigów przypomina znajome klimaty w ktorych wzrastałem.

Maria Regina.

     Dziś jeszcze w planie dwie Msze św. Jedna na miejscu i druga w dolinie. Potem będzie nieco zwolnionego tempa i wytchnienia po intensywnym tygodniu. Dziś temperatura po stronie bolońskiej przekroczyła 40st. w cieniu.

Upalna niedziela.

     Upał taki afrykański. Na dole ma być do 40st. u nas oczywiście mniej, ale też gorąco. Koncert chóru i występ gości ze Swaziland był ostatnim mocniejszym akcentem tego lata. Stopniowo urlopowicze zaczną wyjeżdżać do domów. Wieczorem jeszcze uzupełnienie błogosławienia rodzin i namaszczenie pewnej staruszki, którą pamiętam jako zaangażowaną w sprawy jednej z parafii. Dziś żyje w świecie fantazji i wspomnień. Taki smak demencji. Mam wielki szacunek do tej staruszki.

Msza polowa i koncert.

     Upalnie jak przystało na lato. Pierwsza liturgia odbędzie się w uroczysku leśnym nad potokiem, przy kapliczce maryjnej, a druga w kościele. Wieczorem zaplanowano koncert muzyki chóralnej. Sporo gości przyjechało z okazji jubileuszu sióstr. Jest wśród nich przełożona generalna i grupa misyjna z Afryki.

Oratorium św.Marcina

    Wieczorem będzie druga Msza św.wysoko na zboczu w oratorium św.Marcina. Kaplica bardzo wiekowa będąca częścia parafii górskiej, która stale była wymieniana w okolicy do XVIIw. a potem nagle znikła. Coś sie musiało stać dramatycznego. Do tej pory nie udało mi się tego wyjaśnić. Po Mszy św. pobłogosławię domy i rodziny. Domy są wśrod sadów kasztanowych, które przypominają polskie kilkusetletnie dęby. Widać też sąsiednią parafię, w której także posługuję. Sceneria bajkowa :) Dostałem woreczki fasoli, słoje miodu kasztanowego oraz akacjowego i tajemniczego pochodzenia krzyż, taki duży ścienny po jakims zmarłym księdzu lub bracie. Ucałowałem i podziękowałem. Takie zwieńczenie błogosławienia latem tego roku.

Dzień dla rodzin w dolinie.

     Jest osiedle, które ma osobny dzień błogosławienia domów. I choć w tym rejonie już byłem to oni mają swój specjalny czas spotkania. Lubię ten zakątek ze swojską atmosferą. Potem jest druga Msza św.w Castello i kontynuacja błogosławienia.

Kanikuła

     Wolne. Można odpocząć po uroczystościach. Pogoda taka, że tylko nad morze, więc w drogę pod Alpy Apuańskie, w okolice Pizy!:) Przyda się jeden dzień odmiany, na dodatek w wyśmienitym towarzystwie przyjaciół z rodzinnych stron.

 

Wokół oratorium św.Rocha

San Rocco

     Kolejny dzień świętowania. Obchodzimy św.Rocha także uroczystą Mszą, nieszporami i procesją. Tak sobie myślę, że czasem próbujemy zastąpić wiarę sympatią do Najwyższego, do Kościoła. Zamiast na Słowie budujemy na kawie, miłych skojarzeniach, akcjach które są socjalnie dobre ale...

B.V.Maria Assunta / Wniebowzięcie M.B.

     Cicho i spokojnie. Koncert organowy skończył się wczoraj okolo 23:00. Niektórym utworom Mozarta, Saint-Saenc'a towarzyszył śpiew sopranu. Poniedziałek jest od rana dżdżysty i pełen uroczystych liturgii, zwłaszcza najwyżej w górach gdzie obchodzi się święto patronalne tamtejszej parafii procesją z figurą Wniebowziętej. Kulminacja tutejszych wakacji.

Festa della Misericordia

     Zwyczajem miejscowym jest z okazji święta Misericordii odbyć wspólną Mszę św. oraz procesję na nasz cmentarz i pobłogosławić groby. Oprócz liturgii będzie także mały jarmark i wieczorem koncert organowy muzyki dawnej.

Prelekcja

     Prelekcja odbyła się wczoraj późnym wieczorem. Dotyczyła historii i kantyku św. Franciszka. Wiele elementów natury wychwalanych w hymnie mamy tutaj na wyciągnięcie ręki. Mamy szczęście mieszkać w nieskażonym otoczeniu gdzie spędza się czas urlopu. W prelekcji wzięło udział 60 osób. Miłe i interesujące wydarzenie. Przez otwarte okno wpadł do pokoju młody ptak i nie umiał się wydostać. Kiedy mu pomogłem zaraz zjawiły się starsze i otoczyły go opieką. Ciekawy widok.

Collina

     Collina czyli wzgórza, najwyżej położone częsci miejscowości z małym zagajnikiem araukariowym. Tam dziś odwiedzam domy przed obiadem. Pod wieczór mamy prezentację Kantyku św.Franciszka. Odczyt w kościele przygotował profesor literatury włoskiej, który ma swój dom letniskowy w parafii.

św.Klary

     Czwartek wakacyjny jest z drugą Mszą św.w Castello. Oprócz liturgii sporo wędrowania z błogosławieństwem. Pogoda na szczęście sprzyja pracy, bo nie jest za gorąco, przynajmniej w górach. Niebo nieskazitelnie błękitne. A kot wyraźnie szuka Saby. Były ze sobą w dobrej komitywie. Często suczka odstępowała mu swoje legowisko. Teraz Gosiek śpi najchętniej na moich kolanach. Pieska już od tygodnia nie ma z nami. Zwierzęta też tęsknią za sobą...

Św.Wawrzyńca

     Od rana pięknie lazurowo. Wieczorem tradycyjnie obserwuje sie spadające gwiazdy. Mamy święto w parafii dojazdowej: Msza św., nieszpory i procesja. Uroczyście i z licznym udziałem.

Na koniec zajęć odpustowych, wyprawa po wodę źródlaną zakończona spacerem w mniszych okolicach, gdzie zaproszono mnie na espresso do eremu Wspólnoty z Jerozolimy i małą pielgrzymką do widocznej powyżej figury Maryji. Woda ma dla mnie najlepszy smak, właśnie tutaj.

W dzień św.Teresy Benedykty od Krzyża

     Kiedy są trudności i zdają się być wiekie spojrzenie na ofiarę męczenników daje takie poczucie, że inni dali radę i złożyli największą ofiarę a nie tylko o niej mówili. Tak przyszło na myśl przy okazji wspomnienia patronki Europy.
Czytam w wolnych chwilach ulubionego Holendra H.J.M.Nouwena, "Jak żyć duchowo w świeckim świecie. Życie umiłowanego". Autor stał się moją inspiracją do pisania tego bloga. Jest spełnieniem tęsknot zawartych w słynnej "Gilotynie Ockhama", w której filozof postulował rozpoznanie ludzi z klasą po tym, że o wielkich sprawach piszą w prosty sposób, a udający poziom silą się na trudne sformułowania gdy mówią o sprawach prostych.
Na zakończenie dnia wysłuchaliśmy koncertu organowego z udziałem sopranu. Wykonali kilka utworów od Hildegard von Bingen poprzez Monteverdiego, Mozarta po Verdiego. Uczta dla duszy.

Wycieczka nad morze

Pogoda koło Pizy dynamiczna, wietrzna, ale mająca urok i mimo chmur upalna. Morze rozhuśtane. A na koniec przekonałem tego pieknego białego pieska żeby nie spał na jezdni. Piękny prawda?

Odrobinę relaksu.

     Wczoraj ukoronowaniem dnia było błogosławienie aż 69 domów i rodzin w najwyżej położonej miejscowości. To była druga część bo pierwszą obszedłem, objechałem, powspinałem się w zeszłą niedzielę. Na koniec rarytas czyli mieszczące się na terenie parafii schronisko górskie na wysokości 1050m npm. Dziś od rana pada i to coraz intensywniej, ale to niewiele przeszkodzi w odpoczywniu :)

Początek intensywnych dni.

     Z punktu widzenia całości imprez w parafiach to początek najbradziej intensywnych dni w wakacje. Dla mnie jest już intensywnie od półtora tygodnia. Dziś już jest rankiem upalnie. Zaraz jadę na blok Mszy św. a potem błogosławić domy w najwyżej położonej parafii.
W Ewangelii Pan Jezus mówi: Nie bój się i chodź do mnie po wodzie, nawet jeśli jest wzburzona i są fale.

Nowy rytm życia.

     Trzeba się przyzwyczaić do braku obecności pieska w domu. Powie ktoś, że to tylko zwierzę, ale ta nieobecność po kilku latach wymaga przyzwyczajenia. Nagle rano nie wychodzi sie na spacer. Zmiana rytmu życia też przypomina o ubytku. Został kot, ktory teraz regularnie buszuje po okolicy ale na posiłki zjawia sie niezawodnie i mruczy.
Dziś błogosławię domy w parafii dojazdowej, na skraju rezerwatu. Potem są dwie Msze św. Ludzi mnóstwo na wakacjach. Pogoda do tego upalna.

Dzień po...

     Pogrzebałem Sabe w ogrodzie. Położyłem jej róże o wymownej nazwie: Gloria Dei. Śpij w pokoju i niech Ci się śni stały spacer z tym, który bardzo żałuje, że Cię stracił...
Dziś dzień pełen obowiązków bo pierwszy piątek i błogosławienie, co pozwala nieco odwrócić uwagę, nie myśleć stale o niej i nie płakać.

św.Jana Marii Vianney

     Inspiracja, przykład, osoba wspierająca, więcej niż społecznik, człowiek modlitwy i gotowości do posługi konfesjonału. Tak mi się kojarzy patron dnia. Poza tym był i jest eksponowany przez papieża Benedykta XVI jako wzór księdza. Dziś "kolęda" z obiadem, 2 Msze św. i cd. błogosławienia wieczorem. 
Rankiem odkryłem w ogrodzie nową dostawę podgrzybków a wśród rutbekii 30cm jaszczurkę zieloną zwaną w miejscowej gwarze ramarro.

Wróciłem z posługi i znalazlem moją psinkę martwą... Nie umiem wyrazić co czuję, ciągle nie wierzę, jedyne co przychodzi, że jest mi strasznie smutno :(

pod sosną koło domu

Dwie doliny.

     Od rana jadę z posługą w dolinę, gdzie jest mała miejscowość bez kaplicy, z rozlewnią wody mineralnej i ulami pełnymi pszczół, gdzie na wakacjach sporo urlopowiczów, a w jednej rodzinie nawet siostra zakonna. Będzie też na trasie trochę starych młynów w uroczyskach. Po południu błogosławieństwo domów i rodzin w innej dolinie, bliżej domu. Towarzyszy mi szum potoku i morze zieleni na górach. Zostałem obdarowany miodem akacjowym i kwiatami cukinii :)

Jak doliny z potokami to i dawne młyny. Ten z XVIw. jest położony 1km w dół od głównej drogi. Gościnność też jak z dawnych opowiadań :)

Kultura od samego rana :)

     Za oknem lazur z lekką mgiełką i górskie, przyjemne powietrze. Czytam analizy Umberto Eco na temat kultury. Zbliża się wrześniowy kongres kultury we Wrocławiu. Hasłem kongresu ma być zdanie: Sztuka jako narzędzie zmiany społecznej. :) Uśmiecham się bo to brzmi jak z czasów socrealizmu. Wiek XX powoli zaczynamy widzieć z dystansu więc są coraz to nowe analizy i oceny. Odważnie pisze na łamach Rzeczpospolitej Michał Łuczewski: Sztuka XX wieku to w dużej mierze zakwestionowanie chrześcijańskiej cywilizacji i próba powrotu do pierwotnej demonicznej dzikości. Też ciekawe spojrzenie. Na pewno dla wielu kontrowersyjne.

Myśli o Warszawie i Godzinie W.

     Myśli są pełne czci, podziwu, nabożne, trochę przerażone rozmiarami tego co się tam wydarzyło, wdzięczne i ciche. Warszawa to w jakimś sensie część mojej przeszłości, studiów, odkrywania historii. Także Kampinos, Twierdza Modlin... piasek, Wisła, las, jak pisał poeta. I ta niezwykła, brzemienna w skutki "W", więcej niż godzina.